Trasa „Baddest Behavior” Mau P – produkcja na najwyższym poziomie

Wizja kreatywna trasy „Baddest Behavior”

„Ideą trasy było odtworzenie ducha rave’ów i undergroundowych imprez w klubowo-koncertowej odsłonie” – mówi Jack Fayad, menedżer produkcji i dyrektor kreatywny w zespole Mau P.

Fayad towarzyszy Mau P od chwili narodzin koncepcji projektu, dzięki czemu doskonale rozumie muzykę artysty i jego upodobania estetyczne.

„Nasza wizja zakładała też, że Mau gra od chwili otwarcia drzwi aż do końca imprezy. Chcieliśmy zbudować odpowiedni klimat, stopniowo wprowadzając kolejne elementy produkcji i zmiany scenografii w trakcie występu – stąd dynamiczny charakter każdego show” – wyjaśnia Fayad. Aby osiągnąć efekt dynamiki, dyrektor kreatywny postawił na połączenie oświetlenia, projekcji wideo i obecności sporej liczby osób na scenie.

Po serii rozmów z artystą Fayad zaczął tworzyć wstępne szkice i rysunki, skupiając się na wyposażeniu, wymiarach sceny oraz wykorzystaniu wideo i innych elementów niezbędnych do zrealizowania założeń kreatywnych trasy.

To właśnie na tym etapie do projektu dołączyli van Gelder i Teunissen, aby zbudować pomost pomiędzy koncepcją artystyczną a spektakularnym widowiskiem mającym porwać tłumy.

Realizacja projektu trasy „Baddest Behavior”

Bas van Gelder, projektant, operator i reżyser z holenderskiej agencji OWL Shows, wziął na warsztat wstępne szkice i rysunki, by stworzyć na ich podstawie dopracowane wizualizacje uzupełniające początkową wizję. Posłużyły one jako punkt wyjścia do opracowania rysunków technicznych i – co istotne – prezentacji projektu dla promotorów.

Zespół odpowiedzialny za produkcję trasy w Stanach Zjednoczonych również potrzebował dokładnych planów, aby móc zrealizować show po drugiej stronie Atlantyku. Dlatego Van Gelder i OWL Shows zaprosili do współpracy Remco Teunissena, kreślarza i producenta technicznego, oraz Sebastiaana ten Broeka. Ich zadaniem było przełożenie kreatywnego DNA show na język rysunku technicznego w Vectorworks Spotlight.

Teunissen, korzystając ze swojego wieloletniego doświadczenia z tym oprogramowaniem (pracuje w nim od 1998 roku), stworzył kompleksowe modele 3D, uwzględniając wymagania przestrzenne, potencjalne kolizje elementów scenografii i możliwości konstrukcyjne. Obszerne biblioteki programu, zawierające elementy kratownic i systemów podwieszeń specyficzne dla standardów amerykańskich, okazały się nieocenione przy adaptacji projektu do tamtejszych obiektów. „[W Vectorworks] bardzo pomocna jest możliwość rozrysowania konstrukcji kratownic, gdy wiesz, jakie elementy masz do dyspozycji, bo możesz się upewnić, że wszystko będzie do siebie pasować” – stwierdza Teunissen.

Oprócz Vectorworks Teunissen wykorzystał pliki MVR (My Virtual Rig) do usprawnienia współpracy i wymiany informacji między zespołami. Dzięki eksportowi plików MVR z rysunków Vectorworks Teunissena Van Gelder mógł przygotować pliki Patch dla ekipy Mau P i stworzyć finalne wizualizacje show w programie Syncronorm Depence. „Import z Vectorworks do Depence jest bezproblemowy. Wystarczy kilka kliknięć, by zakończyć go z sukcesem” – chwali Van Gelder.

Format MVR pozwolił również zaoszczędzić cenny czas podczas przygotowań na miejscu, umożliwiając operatorom oświetlenia i wideo skupienie się na dopracowaniu szczegółów zamiast na konfiguracji stanowisk. Teunissen uważa, że standardy GDTF i MVR – zwiastujące większą unifikację w branży techniki scenicznej – mogą pomóc projektantom w osiągnięciu dostępności informacji i wydajności pracy, jakie modelowanie informacji o budynku (BIM) zapewnia w branży architektoniczno-budowlanej.

Chociaż w fazie projektowania konsekwentnie trzymano się koncepcji kreatywnej inspirowanej rave'ami, należało uwzględnić odmienne uwarunkowania każdej lokalizacji. „Podstawowa idea musiała być zachowana, ale nie było tak, że mieliśmy jeden gotowy projekt, który na siłę próbowaliśmy wpasować w każdą przestrzeń. Dostosowywaliśmy się do możliwości i ograniczeń każdego miejsca” – wyjaśnia Fayad.

Nowy Jork | Park pod Mostem Kościuszki

Być może najbardziej intrygującą – a z pewnością wyjątkową – lokalizacją na amerykańskim odcinku trasy „Baddest Behavior” była przestrzeń pod Mostem Kościuszki (K Bridge) w Nowym Jorku. Jej surowy klimat idealnie pasował do undergroundowej kultury rave, która zainspirowała całe show. Jednak ponieważ występ Mau P był jednym z pierwszych w tym miejscu, pojawiły się pewne wyzwania.

Konieczne było na przykład zastosowanie niestandardowej konstrukcji wsporczej z wysuniętymi kratownicami, na których mogły zostać rozmieszczone elementy ruchome, ponieważ w obiekcie brakowało punktów podwieszenia. Teunissen wykorzystał więc Braceworks (moduł Vectorworks) do przeprowadzenia obliczeń konstrukcyjnych i potwierdzenia, że ten skomplikowany układ jest w ogóle możliwy do zrealizowania: „Lokalizacja w Nowym Jorku była całkiem pusta – tylko długa przestrzeń i most nad nią – a zespół kreatywny bardzo nalegał na ruchome elementy scenografii. Vectorworks pomógł nam zaprojektować konstrukcję wsporczą z wysuniętymi kratownicami, a Braceworks pozwolił upewnić się, że będzie stabilna i bezpieczna”.

Jednak według Fayada to wcale nie pokonanie trudności technicznych sprawiło, że nowojorski występ był wyjątkowy, ale entuzjazm publiczności i jej kontakt z Mau P od samego początku show. „Ten wieczór przypomniał nam, po co to wszystko robimy” – podsumowuje.

Los Angeles | Shrine Expo Hall

Kolejnym niezapomnianym przystankiem na mapie trasy był słynny Shrine Expo Hall w Los Angeles. Mimo że każde show stanowiło swoiste wyzwanie, właśnie ten wieczór wyróżnił się jako zwieńczenie wspólnych działań projektantów i całej ekipy. 

Był to punkt kulminacyjny stanowiący efekt starannego planowania, innowacyjnego projektu i płynnej współpracy członków zespołu. Od wstępnej wizji Mau P i Fayada, przez wiedzę Van Geldera z zakresu wizualizacji i zarządzania projektami, po precyzyjne rysunki techniczne Teunissena wykonane w Vectorworks – wszystkie elementy zgrały się tu perfekcyjnie.

„Shrine to miejsce owiane legendą” – mówi Fayad, wspominając niezliczonych artystów, którzy występowali na tej scenie przed Mau P. Wracając do tamtego występu, Fayad nie szczędzi słów uznania dla zespołu, dzięki któremu koncert w Los Angeles był jednym z najlepszych momentów trasy. Dodaje, że kluczem do sukcesu było przekroczenie dotychczasowych granic w projektowaniu.

Ten występ dobitniej niż inne udowodnił, że zespół ma wyjątkową zdolność adaptacji – każdy element projektu precyzyjnie współgrał z lokalizacją, potwierdzając, że innowacyjność i współpraca – w tym wypadku międzykontynentalna – to fundamenty udanej produkcji.

Odkryj Vectorworks Spotlight i zacznij projektować niezapomniane wydarzenia!