Aan de slag met beregeningszone en waterbudgettering

Nu de behoefte aan duurzame landschappen blijft toenemen, zoeken landschaps- en stedenbouw architecten manieren om het gebruik van drinkwater in hun projecten te verminderen om aan de duurzaamheidsdoelstellingen te voldoen.

Het ontwerpen van een beregeningssysteem is een methode die je kan gebruiken om tijdelijke of permanente irrigatiesystemen te plannen, waardoor de hoeveelheid verspild water op een terrein wordt verminderd.

In deze blogpost verkennen we de basisprincipes van het ontwerpen van een beregeningsplan en bespreken we hoe deze principes in de praktijk kunnen worden toegepast.

Wat is een beregeningszone?

Een beregeningszone is een geplande ruimte die planten bevat met vergelijkbare waterbehoeften. Door planten met vergelijkbare waterbehoefte te groeperen, maximaliseer je de efficiëntie van het irrigatiesysteem en zorg je ervoor dat je planten niet te veel of te weinig water krijgen.

Veel irrigatiesystemen besproeien het terrein verkeerd, waardoor water wordt verspild. Vertrekkend vanuit een waterbesparende irrigatie strategie, aangepast aan de behoefte van de omgeving, stelt deze je beter in staat om planten op basis van bewateringsbehoefte te selecteren.

Hoe beginnen met het ontwerpen van beregeningszones?

De eerste stap bij het ontwerpen van beregeningszones is het verdelen van de locatie in vijf verbruiksniveaus:

1. Irrigatiezone met hoge frequentie
2. Irrigatiezone met lage frequentie
3. Beperkte irrigatiezone
4. Niet-geïrrigeerde zone
5. Speciale landschapszone

Irrigatiezones met hoge frequentie zijn delen van het terrein die het vaakst water nodig hebben. Dit wordt ook wel de "hoofdberegeningszone" genoemd. Deze zones kunnen beplantingen bevatten zoals gras, graszoden, groenten en fruit.

Irrigatiezones met lage frequentie hebben minder water nodig dan de hoofdberegeningszones, maar moeten nog steeds vaak besproeid worden. Vaak worden vaste planten en struiken in deze zone geplaatst.

In zones met beperkte irrigatie staan planten die weinig water nodig hebben. Planten in deze zone hoeven meestal alleen water te krijgen tijdens droge perioden. Tijdelijke irrigatiesystemen - geïnstalleerd tijdens de aanplant fase om daarna terug te worden verwijderd - kunnen ook in deze categorie vallen.

Niet-geïrrigeerde zones krijgen al hun water van regenval en/of oppervlakteafvoer en hebben geen extra besproeiing nodig.

Speciale landschapszones, door MWELO (Model Water Efficient Landscape Ordinance) afgekort tot "SLA", bestaan uit eetbare beplanting. Ondanks dat deze gebieden meestal een hoger waterverbruik hebben, dienen ze het duurzame doel om de verbruiker of gemeenschap te voeden.

Maak een “Bubble” diagram

Je kan deze zones aanduiden met het Beregeningszone-gereedschap, dat op polylijnen gebaseerd is. Met Vectorworks Landschap geef je de zones ook eenvoudig een kleurcode.

Het kan even duren voordat je gewend raakt aan het plaatsen van de Beregeningszone bubbels op de juiste positie. Hoewel dit afhangt van het project en de doelstellingen voor de locatie, zijn er enkele algemene richtlijnen die je kunt volgen.

1. Beregeningszone met hoge frequentie zijn ofwel de meest zichtbare zones, de meest gebruikte zones of beide. Ze zijn visueel het meest boeiend en ideaal om op in het oog springende plekken te plaatsen.
2. Beregeningszone met lage frequentie worden minder gebruikt, maar bevinden zich op de zichtbare delen van de site.
3. Beperkte irrigatiezones worden over het algemeen weinig gebruikt.
4. Niet-geïrrigeerde zones worden het minst gebruikt.

Maximaliseer het gebruik van inheemse planten

Inheemse planten komen van nature voor in het gegeven klimaat. Ze hebben minder water nodig dan uitheemse planten en kunnen vaak overleven op basis van regenval alleen. Inheemse planten horen thuis in zones met beperkte irrigatie of zones zonder irrigatie.

Hoewel het zou kunnen lijken, mocht je beslissen met inheemse planten te werken, dat deze zones minder weelderig zullen zijn dan een zone met frequente irrigatie, zullen deze zones met een fractie van het waterverbruik even levendig ogen.

Ontwerpsoftware helpt je met de cijfers 

Beregeningszones ontworpen in Vectorworks Landschap zijn intelligente objecten die het genereren van een meetstaat vereenvoudigen. Je kan elke plant en zijn noden specificeren, samen met de zone waarin deze zal worden geplant. Al deze informatie kan je opnemen in een rekenblad en gebruiken om de totale watervereisten voor de zone te berekenen. Een rekenblad kan je inzicht geven in bijvoorbeeld het waterverbruik per vierkante meter, wat op zijn beurt helpt om het totale waterbudget van de locatie te voorspellen.

Als je streeft naar het behalen van de BREEAM richtlijnen of LEED-, SITES- en/of MWELO-doelstellingen, is het gebruik van Beregeningszones en alle gegevens die het bevat, enorm nuttig om snel en eenvoudig te rapporteren. Je kan het succes van je ontwerp afmeten aan de criteria van deze duurzaamheidsinitiatieven, waardoor je beter geïnformeerde beslissingen kan nemen.

Wil je graag meer informatie over hoe je digitale ontwerptools kan gebruiken voor meer waterefficiënte landschappen, dan helpt experte Carol Reznor je graag verder. Laat van je horen via dit formulier, en we nemen snel contact op.